Zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co „dziś” się nazywa (Hbr 3, 13)

Antyfona – LG tom IV: P, str. 1515; LG skrócone: P, str. 1672
Psalm – LG tom IV: Psalm 95, str. 487-488; LG skrócone: Psalm 95, str. 691-692

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Bo Pan jest Bogiem wielkim, *
wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
W Jego ręku głębiny ziemi, *
szczyty gór do Niego należą.
Jego własnością jest morze, które sam stworzył, *
i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył,
Albowiem On jest naszym Bogiem, †
a my ludem Jego pastwiska *
i owcami w Jego ręku.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
„Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
Gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Przez lat czterdzieści to pokolenie wstręt we Mnie budziło †
i powiedziałem: «Są ludem o sercu zbłąkanym *
i moich dróg nie znają».
Przeto przysiągłem w gniewie, *
że nie wejdą do mojej krainy spoczynku”.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Uwielbiajmy Chrystusa, / Najwyższego Pasterza.

Jeśli psalm Wezwania ze swoją antyfoną ma poprzedzać Jutrznię, można go opuścić ze słusznej przyczyny.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.

HYMN

LG tom IV: P, str. 1515-1516; LG skrócone: P, str. 1672-1673

1  Ty jesteś, Chryste, zwierzchnikiem i głową
Wszystkich pasterzy Twojego Kościoła,
Przyjmij więc hołdy składane z radością
W święto pasterza.

2  Ty go wybrałeś, by służył Ci wiernie
Jako uczestnik Twojego kapłaństwa;
On zaś z miłością otaczał opieką
Lud odkupiony.

3  Był przewodnikiem i wzorem dla wiernych,
Światłem dla ślepych, ratunkiem ubogich,
Ojcem roztropnym i wszystkim dla wszystkich
Tak jak Apostoł.

4  Chryste, co w niebie nagradzasz zasługi
Świętych pasterzy i dajesz im chwałę,
Pomóż nam dążyć za jego przykładem
Drogą zbawienia.

5  Tobie, o Zbawco i Królu wszechmocny,
Razem z Twym Ojcem i Duchem płomiennym
Cześć, uwielbienie i chwała niech będzie
Teraz i zawsze. Amen.

PSALMODIA

Antyfony – LG tom IV: Środa I, str. 568-571; LG skrócone: Środa I, str. 769-772
Psalmy – LG tom IV: Środa I, str. 568-570; LG skrócone: Środa I, str. 769-772

1 ant. Miłuję Cię, Panie, * mocy moja. †

Psalm 18, 2-30
Dziękczynienie za wybawienie i zwycięstwo

W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi (Ap 11, 13)

I

Miłuję Cię, Panie, mocy moja, *
† Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu,
     Boże, skało moja, na którą się chronię, *
     tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
     Ogarnęły mnie fale śmierci *
     i zatrwożyły odmęty niosące zagładę.
Oplątały mnie pęta Otchłani, *
schwyciły mnie sidła śmierci.
     Wzywałem Pana w moim utrapieniu, *
     wołałem do mojego Boga;
I głos mój usłyszał ze swojej świątyni, *
dotarł mój krzyk do uszu Jego.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Miłuję Cię, Panie, mocy moja.

2 ant. Pan mnie ocalił, * gdyż mnie miłuje.

II

Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, †
poruszyły się góry w posadach, *
zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.
     Z Jego nozdrzy dym się uniósł, †
     a z Jego ust ogień trawiący, *
     węgle zapłonęły od niego.
Nagiął niebiosa i zstąpił, *
czarna chmura pod Jego stopami.
     Dosiadł cheruba i leciał, *
     a skrzydła wiatru Go niosły.
Z mroku uczynił sobie zasłonę, *
okrył się ciemną wodą i gęstą chmurą.
     Od blasku Jego obecności *
     rozpaliły się węgle ogniste.
Pan z nieba odezwał się grzmotem, *
zabrzmiał głos Najwyższego.
     Wypuścił swoje strzały i rozproszył wrogów, *
     cisnął błyskawice i wprawił ich w zamęt.
Aż ukazało się dno morza *
i odsłoniły się fundamenty ziemi,
     Od groźby Twojej, Panie, *
     od uderzenia wichru Twego gniewu.
Wyciągnął rękę z wysoka i mnie pochwycił, *
wydobył mnie z toni ogromnej.
     Od przemożnego nieprzyjaciela mnie wybawił, *
     od mocniejszych ode mnie, którzy mnie nienawidzą.
Napadli na mnie w dzień złowrogi, *
lecz Pan był moim obrońcą.
     Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, *
     ocalił, gdyż mnie miłuje.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pan mnie ocalił, gdyż mnie miłuje.

3 ant. Ty, Panie, zapalasz moją pochodnię, * rozświetlasz moje ciemności.

III

Za sprawiedliwość moją Pan mnie wynagrodził, *
odpłacił mi według czystości rąk moich.
     Strzegłem bowiem dróg Pana *
     i przez grzech nie odszedłem od mojego Boga,
Bo miałem przed oczyma wszystkie Jego przykazania *
i Jego poleceń nie odrzuciłem od siebie.
     Byłem wobec Niego bez skazy *
     i winy się ustrzegłem.
Odpłacił mi Pan według mej sprawiedliwości, *
według czystości rąk moich przed Jego oczyma.
     Miłość masz dla miłującego, *
     ze sprawiedliwym postępujesz sprawiedliwie,
Czystemu swą czystość ukazujesz, *
wobec przebiegłego jesteś przebiegły.
     Albowiem Ty wybawiasz naród pokorny, *
     a oczy wyniosłych poniżasz.
Ty, Panie, zapalasz moją pochodnię, *
Boże mój, rozświetlasz moje ciemności.
     Dzięki Twej pomocy rozbijam wrogie zastępy, *
     dzięki mojemu Bogu mury zdobywam.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Ty, Panie, zapalasz moją pochodnię, / rozświetlasz moje ciemności.

Werset – LG tom IV: Środa I, str. 571; LG skrócone: Środa I, str. 772

K. Wszyscy się dziwili pełnym wdzięku słowom.
W. Które płynęły z ust Jezusa.

I CZYTANIE

LG tom IV: Środa XXXIII zw, str. 430-431

Z Księgi proroka Zachariasza 10, 3 – 11, 3

Ocalenie i powrót Izraela
     To mówi Pan: Przeciw pasterzom gniew mój się rozpala, moja kara ściga już kozły, bo Pan Zastępów wejrzał na trzodę swoją – dom Judy; uczyni ją sławną jak swego rumaka w boju. Z niej będzie kamień węgielny, z niej więź i z niej łuki bojowe, z niej dzielni wodzowie. Ci wszyscy będą jak bohaterowie, co w bitwie depcą błoto na drodze. Będą walczyć, bo Pan jest z nimi, a jeźdźcy na koniach okryją się hańbą. Ja umocnię naród Judy, wesprę naród Józefa. Sprowadzę ich z powrotem, litując się nad nimi. I będzie znowu tak, jakbym ich nigdy nie odrzucił, albowiem Ja jestem Pan, ich Bóg, Ja ich wysłucham.
     Efraim będzie podobny do mocarza, serce się w nim rozweseli jak gdyby od wina – ich synowie będą to oglądać z radością i serce ich rozraduje się w Panu.
     Ja dam im znak i Ja ich zgromadzę, bo ich wykupiłem – i tak, jak dawniej byli, będą znowu liczni. Między narodami ich rozproszyłem i na obczyźnie o Mnie pamiętać będą, wychowają swych synów, a potem powrócą.
     Sprowadzę ich z ziemi egipskiej, zgromadzę ich z krainy Aszszur. Przywiodę ich do ziemi Gilead i Libanu, tak że miejsca dla nich nie wystarczy. Przez Morze Egipskie będą przechodzić, zawładną morską tonią, a głębia Rzeki wyschnie. Upokorzony będzie pyszny Aszszur, a panowanie Egiptu ustanie. Pan będzie ich mocą, w Jego imię będą chodzili – wyrocznia Pana.
     Otwórz twe bramy, Libanie, niech twoje cedry strawi ogień. Rozpaczaj, cyprysie, że cedr upadł, że to, co najpiękniejsze, uległo zagładzie. Jęczcie, dęby Baszanu, że las dziewiczy zwalony na ziemię. Słychać skargi pasterzy, bo najlepsze pastwiska już ogołocone, głośne ryki lwów słychać, bo ozdoba Jordanu zmieniona w pustynię.

RESPONSORIUM

Za 10, 6. 7; Iz 28, 5

W. Wybawię ich † i sprowadzę z powrotem, litując się nad nimi, / albowiem Ja jestem Pan, ich Bóg, * I serce ich rozraduje się w Panu.
K. W owym dniu Pan Zastępów będzie koroną chwały i ozdobnym diademem dla Reszty swego ludu. W. I serce ich rozraduje się w Panu.

II CZYTANIE

LG tom IV: Własne, str. 1370-1372

Z konstytucji dogmatycznej o Kościele
Lumen gentium Soboru Watykańskiego II(nr 43 i 44)

Rady ewangeliczne są darem Bożym
     Rady ewangeliczne dotyczące poświęconej Bogu czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, jako ugruntowane w słowach i przykładach Pana, a zalecane przez Apostołów, Ojców i doktorów Kościoła oraz pasterzy, są darem Bożym, który Kościół otrzymał od swego Pana i z łaski Jego ustawicznie zachowuje. Sama zaś władza Kościoła pod przewodnictwem Ducha Świętego zatroszczyła się o to, aby je tłumaczyć, praktykowaniem ich kierować, a nadto ustanawiać trwałe formy życia na radach tych oparte. Stąd też wyrosły niby na drzewie, które się cudownie i bujnie rozkrzewiło na roli Pańskiej z danego przez Boga zalążka, rozmaite formy życia samotnego lub wspólnego, rozmaite rodziny zakonne, które pomnażają to, co służy zarówno pożytkowi ich członków, jak i dobru całego Ciała Chrystusowego. Rodziny te bowiem dają członkom swym pomoc polegającą na umocnieniu ich w danym sposobie życia, na wypróbowanej nauce prowadzącej do osiągnięcia doskonałości, na wspólnocie braterskiej w służbie Chrystusowej i na umocnionej przez posłuszeństwo wolności, tak iż mogą oni bezpiecznie wypełniać swe śluby zakonne i zachowywać je wiernie oraz czynić radośnie postępy na drodze miłości.
     Przez śluby albo inne święte więzy naturą swą podobne do ślubów, którymi chrześcijanin zobowiązuje się do praktykowania trzech wyżej wymienionych rad ewangelicznych, oddaje się on całkowicie na własność umiłowanemu nade wszystko Bogu, tak że z nowego i szczególnego tytułu poświęca się służbie Bożej i Jego czci. Już wprawdzie przez chrzest umarł dla grzechu i poświęcony został Bogu; aby jednak móc otrzymać obfitsze owoce łaski chrztu, postanawia przez ślubowanie rad ewangelicznych w Kościele uwolnić się od przeszkód, jakie mogłyby go odwieść od żarliwej miłości i od doskonałości kultu Bożego, i jeszcze ściślej poświęca się służbie Bożej. Poświęcenie zaś tym będzie doskonalsze, im silniejsze i trwalsze będą więzy, na obraz Chrystusa związanego nierozerwalnym węzłem z Kościołem, swoją Oblubienicą.
     A ponieważ rady ewangeliczne przez miłość, do której prowadzą, w szczególny sposób zespalają z Kościołem i jego tajemnicą tych, co za nimi idą, przeto ich duchowe życie winno być poświęcone także dobru całego Kościoła. Wynika stąd obowiązek pracy, w miarę sił i stosownie do formy osobistego powołania, bądź modlitwą, bądź gorliwym działaniem, celem zakorzenienia i umocnienia w duszach królestwa Bożego i rozszerzania go na wszystkie kraje. Dlatego też Kościół bierze w opiekę i popiera swoisty charakter rozmaitych instytutów zakonnych.
     Jest więc ślubowanie i spełnianie rad ewangelicznych niejako widomym znakiem, jaki może i powinien pociągnąć skutecznie wszystkich członków Kościoła do ochoczego wypełniania powinności powołania chrześcijańskiego. Skoro bowiem Lud Boży nie ma tutaj trwałego miasta, lecz szuka przyszłego, to stan zakonny, który bardziej uwalnia swych członków od trosk ziemskich, w wyższym też stopniu ukazuje wszystkim wierzącym dobra niebiańskie już na tym świecie obecne i daje świadectwo nowemu i wiekuistemu życiu zyskanemu dzięki odkupieniu Chrystusa, wreszcie zapowiada przyszłe zmartwychwstanie i chwałę królestwa niebieskiego. Stan ten naśladuje wierniej i ustawicznie uprzytamnia w Kościele tę formę życia, jaką obrał sobie Syn Boży, przyszedłszy na świat, aby czynić wolę Ojca, i jaką zalecił uczniom, którzy za Nim poszli. Ujawnia on wreszcie w swoisty sposób wyniesienie królestwa Bożego ponad wszystko, co ziemskie, oraz jego najważniejsze potrzeby; ukazuje też wszystkim ludziom przeogromną wielkość potęgi Chrystusa królującego i nieograniczoną moc Ducha Świętego działającego przedziwnie w Kościele.

RESPONSORIUM

Ef 5, 8-9; Mt 5, 14. 16

W. Jesteście światłością w Panu: † postępujcie jak dzieci światłości. * Owocem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.
K. Wy jesteście światłem świata. Niech świeci wasze światło przed ludźmi. W. Owocem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.

MODLITWA

LG tom IV: Własne, str. 1372; LG skrócone: Własne, str. 1550

     Módlmy się. Boże, Ty napełniłeś świętego Rafała, prezbitera, duchem mocy w przeciwnościach i wielkim umiłowaniem jedności Kościoła, † spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy mocni w wierze i wzajemnej miłości, wielkodusznie współdziałali dla osiągnięcia jedności wszystkich wiernych w Chrystusie.Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.

HYMN

LG tom IV: P, str. 1531; LG skrócone: P, str. 1678

1  Złożyłeś, Panie, w dłoniach kapłana
Moc tajemniczą Twych sakramentów,
Gdy w jego rękach i jego słowach
Jesteś obecny wśród swego ludu.

2  Bo chcesz, by uczta Twojej miłości
Trwała do końca istnienia ziemi,
A Ewangelia była głoszona
Wszystkim narodom i pokoleniom.

3  Zapalasz płomień wiary niezłomnej
W sercach spragnionych zbawienia ludzi
I dajesz siłę swoim wybranym,
Aby przed światem wyznali Ciebie.

4  Umocnij ducha wiernych żniwiarzy,
Których posyłasz, by plon zebrali,
Bo już dojrzały kłosy na polach
Twego królestwa, co przetrwa wieki.

5  Jedyny Mistrzu, Dobry Pasterzu,
Bądź pochwalony z wszechmocnym Ojcem
I Duchem Świętym, którym napełniasz
Dusze wezwanych do Twojej służby. Amen.

PSALMODIA

Antyfony – LG tom IV: Środa I, str. 572-574; LG skrócone: Środa I, str. 773-775
Psalmy – LG tom IV: Środa I, str. 572-574; LG skrócone: Środa I, str. 773-775

1 ant. Boże, w Twojej światłości * oglądamy światło.

Psalm 36
Przewrotność grzesznika i dobroć Boga

Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia (J 8, 12)

W głębi serca bezbożnika nieprawość doń przemawia, *
nie ma on przed oczyma Bożej bojaźni.
     Bo zaślepiony sam sobie schlebia *
     i nie widzi swej winy, by ją mógł znienawidzić.
Fałsz i nieprawość to słowa ust jego, *
zaniechał mądrości i czynienia dobra.
     Na swoim łożu nieprawość knuje, *
     wkracza na błędną drogę, nie stroni od złego.
Do nieba sięga, Panie, Twoja łaska, *
a Twoja wierność aż po same chmury.
     Twoja sprawiedliwość jak góry wysokie, †
     a Twoje wyroki jak ogromna otchłań, *
     ocalasz, Panie, ludzi i zwierzęta.
Jak cenna jest Twoja łaska, †
przychodzą do Ciebie ludzie *
i chronią się w cieniu Twych skrzydeł.
     Sycą się obfitością Twojego domu, *
     poisz ich potokiem Twego szczęścia.
Albowiem w Tobie jest źródło życia *
i w Twojej światłości oglądamy światło.
     Zachowaj Twą łaskę dla tych, którzy Ciebie znają, *
     a sprawiedliwość Twoją dla ludzi prawego serca.
Niech nie dopadnie mnie stopa pyszałka, *
a ręka grzesznika niech mnie nie wypędza.
     Oto runęli nieprawość czyniący, *
     zostali powaleni i powstać nie mogą.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Boże, w Twojej światłości oglądamy światło.

2 ant. Wielki jesteś, Panie, * i przesławny w swej mocy.

Pieśń (Jdt 16, 1-2a. 13-15)
Bóg, Stwórca świata i Opiekun ludu

Padając przed Barankiem nową pieśń śpiewają (por. Ap 5, 8-9)

Uderzcie w bębny na cześć mego Boga, *
zagrajcie na cymbałach Panu!
     Śpiewajcie Mu psalmy i hymn pochwalny, †
     wywyższajcie Go i wzywajcie Jego imienia, *
     gdyż Pan jest Bogiem, który niszczy wojny.
Zaśpiewam pieśń nową mojemu Bogu: †
Wielki jesteś, Panie, i przesławny, *
przedziwny w swej mocy i niezwyciężony.
     Niech Ci służy wszelkie Twe stworzenie, *
     bo stało się ono na Twoje słowo.
Posłałeś swego ducha, on zaś wszystko zbudował, *
i nikt się nie oprze Twojemu głosowi.
     Oto góry trzęsą się w posadach *
     i burzą się wody;
Skały jak wosk topnieją przed Tobą, *
lecz dla swych czcicieli Ty jesteś łaskawy.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Wielki jesteś, Panie, / i przesławny w swej mocy.

3 ant. Radosnym głosem * wykrzykujcie Bogu.

Psalm 47
Bóg władcą wszystkiego

Jezus siedzi po prawicy Ojca, a królestwu Jego nie będzie końca

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu!
     Bo Pan najwyższy i straszliwy, *
     jest wielkim Królem nad całą ziemią.
On nam poddaje narody *
i ludy rzuca pod nasze stopy.
     Wybiera nam na dziedzictwo *
     chlubę Jakuba, którego miłuje.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
     Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
     śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie.
     Bóg króluje nad narodami, *
     Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Połączyli się władcy narodów *
z ludem Boga Abrahama,
     Bo możni świata należą do Boga, *
     On zaś jest najwyższy.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Radosnym głosem wykrzykujcie Bogu.

CZYTANIE

LG tom IV: P, str. 1532;LG skrócone: P, str. 1679

Hbr 13, 7-9a

     Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

LG tom IV: P, str. 1532; LG skrócone: P, str. 1679

K.   Ustanowiłeś ich strażnikami * W Twoim Kościele.
W.  Ustanowiłeś ich strażnikami / W Twoim Kościele.
K.   W dzień i w nocy będą głosić Twoją chwałę.
W.  W Twoim Kościele.
K.   Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.  Ustanowiłeś ich strażnikami / W Twoim Kościele.

PIEŚŃ ZACHARIASZA

LG tom IV: Własne, str. 1372;LG skrócone: Własne, str. 1550

Łk 1, 68-79

Ant. Pan moim dziedzictwem, * On jest dobry dla duszy, która Go szuka.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
     I wzbudził dla nas moc zbawczą *
     w domu swego sługi Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków,
     Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
     i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze,
     Na przysięgę, którą złożył *
     ojcu naszemu Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,
     W pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
     po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, *
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.
     Jego ludowi dasz poznać zbawienie *
     przez odpuszczenie grzechów.
Dzięki serdecznej litości naszego Boga, *
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
     By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, *
     aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pan moim dziedzictwem, / On jest dobry dla duszy, która Go szuka.

PROŚBY

LG tom IV: P, str. 1532-1533; LG skrócone: P, str. 1680

Z wdzięcznością uwielbiajmy Chrystusa, Dobrego Pasterza, który oddał życie za swoje owce. Zanośmy do Niego pokorne błagania:

Otaczaj opieką lud swój, o Panie.

Chryste, Ty przez świętych pasterzy objawiłeś swą miłość i łaskawość,
– obdarzaj nas przez nich swoim miłosierdziem.

Otaczaj opieką lud swój, o Panie.

Ty przez swoje sługi pełnisz nadal misję pasterską,
– sam kieruj nami przez naszych pasterzy.

Otaczaj opieką lud swój, o Panie.

Ty byłeś w swoich świętych lekarzem ciał i dusz ludzkich,
– umacniaj w nas życie Boże i prowadź nas drogą świętości.

Otaczaj opieką lud swój, o Panie.

Ty przez roztropność i miłość świętych pouczałeś swoją owczarnię,
– spraw, abyśmy przez naszych pasterzy stale wzrastali w świętości.

Otaczaj opieką lud swój, o Panie.

Modlitwę Pańską można poprzedzić krótką formułą.

Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.

MODLITWA

LG tom IV: Własne, str. 1372; LG skrócone: Własne, str. 1550

     Boże, Ty napełniłeś świętego Rafała, prezbitera, duchem mocy w przeciwnościach i wielkim umiłowaniem jedności Kościoła, † spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy mocni w wierze i wzajemnej miłości, wielkodusznie współdziałali dla osiągnięcia jedności wszystkich wiernych w Chrystusie.Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Jeśli kapłan lub diakon przewodniczy oficjum, zwraca się do wiernych ze słowami:
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W. Amen.

Można użyć innego, uroczystego błogosławieństwa.

Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie:
K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
W. Bogu niech będą dzięki.

W razie nieobecności kapłana lub diakona oraz w oficjum odmawianym przez jedną tylko osobę, kończy się tę Godzinę słowami:

Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. W. Amen.

HYMN

LG tom IV: Części stałe – tydzień I, str. 501; LG skrócone: wg tabeli stron

1  Teraz wzywamy Ciebie, Duchu,
Coś równy w Bóstwie Ojcu z Synem,
Przyjdź i napełnij nasze serca
Ożywczym światłem swojej łaski.

2  Słowa, uczynki, myśl i wola
Niech z mocą głoszą Twoją chwałę,
Miłość niech jasnym ogniem płonie,
By mogła objąć wszystkich ludzi.

3  Daj nam przez Ciebie poznać Ojca
I Jego Syna Jedynego;
Z wiarą niezłomną wyznajemy,
Że Ty pochodzisz od Nich Obu. Amen.

PSALMODIA

Antyfony – LG tom IV: Środa I, str. 575-577; LG skrócone: wg tabeli stron
Psalmy – LG tom IV: Środa I, str. 575-577; LG skrócone: wg tabeli stron

1 ant. Błogosławiony jesteś, Panie, * naucz mnie swoich ustaw.

Psalm 119, 9-16
II (Bet)Prawo Boże moją mądrością

Jak zachowa młodzieniec swoją drogę w czystości? *
Przestrzegając słów Twoich, Panie.
     Z całego serca swego szukam Ciebie, *
     nie daj mi odejść od Twoich przykazań.
W sercu swoim zachowuję Twe słowa, *
aby nie zgrzeszyć przeciw Tobie.
     Błogosławiony jesteś, Panie, *
     naucz mnie swoich ustaw.
Opowiadam moimi wargami *
wszystkie wyroki ust Twoich.
     Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia *
     niż z wszelkiego bogactwa.
Będę rozważał Twe postanowienia, *
rozmyślał o Twoich drogach.
     Będę się radował z Twoich ustaw *
     i słów Twoich nie zapomnę.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Błogosławiony jesteś, Panie, / naucz mnie swoich ustaw.

2 ant. Panie, umocnij moje kroki * na Twoich ścieżkach.

Psalm 17
Prośba o wyzwolenie od wroga

Jezus za dni ciała swego… zanosił gorące prośby i został wysłuchany (Hbr 5, 7)

I

Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, †
usłysz me wołanie, *
wysłuchaj modlitwy moich warg nieobłudnych.
     Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie; *
     Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.
Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, †
i doświadczał mnie ogniem, *
nieprawości we mnie nie znajdziesz.
     Nie zgrzeszyły moje usta ludzkim obyczajem, *
     według słowa warg Twoich strzegłem drogi prawa.
Moje kroki mocno trzymały się Twych ścieżek, *
nie zachwiały się moje stopy.
     Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz, *
     nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, *
Zbawco tych, którzy się chronią przed wrogiem pod Twoją prawicę.
     Strzeż mnie jak źrenicy oka, *
     ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł,
Przed występnymi, którzy gwałt mi zadają, *
przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Panie, umocnij moje kroki na Twoich ścieżkach.

3 ant. Powstań, Panie, * ratuj moje życie.

II

Zamykają swe nieczułe serca, *
ich usta przemawiają butnie.
     Okrążają mnie teraz ich kroki, *
     śledzą oczyma, by mnie powalić na ziemię.
Są jak lew dyszący za zdobyczą, *
jak młody lew zaczajony w zasadzce.
     Powstań, Panie, drogę mu zastąp i powal, *
     swoim mieczem wyzwól me życie od grzesznika,
A Twoją ręką, Panie, wybaw mnie od ludzi, *
których udziałem jest to życie.
     Ich brzuch napełniasz Twoim dostatkiem, †
     synowie ich jedzą do syta, *
     a nadmiar zostawiają swoim małym dzieciom.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *
ze snu powstając nasycę się Twoim widokiem.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Powstań, Panie, ratuj moje życie.

CZYTANIE

LG tom IV: Środa I, str. 577;LG skrócone: wg tabeli stron

1 P 1, 13-14

     Przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję na łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi.

K. Daj mi poznać Twoje drogi, Panie.
W. Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

MODLITWA

LG tom IV: Środa I, str. 578; LG skrócone: wg tabeli stron

     Módlmy się. Panie, Ojcze święty, wierny Boże, † Ty zesłałeś obiecanego Ducha, aby zgromadzić w jedno ludzi, przez grzech rozproszonych, * naucz nas współdziałać w budowaniu jedności i pokoju na świecie.Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

HYMN

LG tom IV: Części stałe – tydzień I, str. 503; LG skrócone: wg tabeli stron

1  Władco potężny, wierny Boże,
W swej dłoni dzierżysz losy świata,
Zdobisz poranek blaskiem słońca
I dajesz ciepło w dnia połowie.

2  Zgaś płomień gniewu i niezgody,
Zarzewie waśni i wzburzenia,
Daj ciałom zdrowie i wytrwałość,
Pokojem obdarz nasze serca.

3  Spraw to, nasz Ojcze miłosierny,
W jedności Ducha z Twoim Synem;
Chwała niech będzie Trójcy Świętej
Przez wszystkie wieki nieskończone. Amen.

PSALMODIA

Jeśli odmawia się więcej niż jedną z trzech Godzin Modlitwy w ciągu dnia, w pierwszej z nich należy odmówić psalmy podane poniżej, w następnych – psalmodię dodatkową.

Antyfony – LG tom IV: Środa I, str. 575-577; LG skrócone: wg tabeli stron
Psalmy – LG tom IV: Środa I, str. 575-577; LG skrócone: wg tabeli stron

1 ant. Błogosławiony jesteś, Panie, * naucz mnie swoich ustaw.

Psalm 119, 9-16
II (Bet)Prawo Boże moją mądrością

Jak zachowa młodzieniec swoją drogę w czystości? *
Przestrzegając słów Twoich, Panie.
     Z całego serca swego szukam Ciebie, *
     nie daj mi odejść od Twoich przykazań.
W sercu swoim zachowuję Twe słowa, *
aby nie zgrzeszyć przeciw Tobie.
     Błogosławiony jesteś, Panie, *
     naucz mnie swoich ustaw.
Opowiadam moimi wargami *
wszystkie wyroki ust Twoich.
     Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia *
     niż z wszelkiego bogactwa.
Będę rozważał Twe postanowienia, *
rozmyślał o Twoich drogach.
     Będę się radował z Twoich ustaw *
     i słów Twoich nie zapomnę.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Błogosławiony jesteś, Panie, / naucz mnie swoich ustaw.

2 ant. Panie, umocnij moje kroki * na Twoich ścieżkach.

Psalm 17
Prośba o wyzwolenie od wroga

Jezus za dni ciała swego… zanosił gorące prośby i został wysłuchany (Hbr 5, 7)

I

Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, †
usłysz me wołanie, *
wysłuchaj modlitwy moich warg nieobłudnych.
     Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie; *
     Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.
Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, †
i doświadczał mnie ogniem, *
nieprawości we mnie nie znajdziesz.
     Nie zgrzeszyły moje usta ludzkim obyczajem, *
     według słowa warg Twoich strzegłem drogi prawa.
Moje kroki mocno trzymały się Twych ścieżek, *
nie zachwiały się moje stopy.
     Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz, *
     nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, *
Zbawco tych, którzy się chronią przed wrogiem pod Twoją prawicę.
     Strzeż mnie jak źrenicy oka, *
     ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł,
Przed występnymi, którzy gwałt mi zadają, *
przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Panie, umocnij moje kroki na Twoich ścieżkach.

3 ant. Powstań, Panie, * ratuj moje życie.

II

Zamykają swe nieczułe serca, *
ich usta przemawiają butnie.
     Okrążają mnie teraz ich kroki, *
     śledzą oczyma, by mnie powalić na ziemię.
Są jak lew dyszący za zdobyczą, *
jak młody lew zaczajony w zasadzce.
     Powstań, Panie, drogę mu zastąp i powal, *
     swoim mieczem wyzwól me życie od grzesznika,
A Twoją ręką, Panie, wybaw mnie od ludzi, *
których udziałem jest to życie.
     Ich brzuch napełniasz Twoim dostatkiem, †
     synowie ich jedzą do syta, *
     a nadmiar zostawiają swoim małym dzieciom.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *
ze snu powstając nasycę się Twoim widokiem.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Powstań, Panie, ratuj moje życie.

CZYTANIE

LG tom IV: Środa I, str. 578;LG skrócone: wg tabeli stron

1 P 1, 15-16

     W całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.

K. Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość.
W. A Twoi wyznawcy niech śpiewają z radości.

MODLITWA

LG tom IV: Środa I, str. 578; LG skrócone: wg tabeli stron

     Módlmy się. Wszechmogący, miłosierny Boże, Ty w południe dajesz nam chwilę wytchnienia, † wejrzyj łaskawie na rozpoczęte przez nas prace, * napraw popełnione błędy i doprowadź wszystko do końca zgodnie z Twoją wolą.Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

W tym miejscu przewidziany jest rachunek sumienia.
We wspólnie odprawianym oficjum można użyć jednej z formuł aktu pokuty.

HYMN

LG tom IV: Części stałe – tydzień I, str. 971; LG skrócone: Części stałe – tydzień I, str. 1166-1167

1  Nim kres nadejdzie jasności,
Błagamy, Stwórco wszechświata,
Byś nas otaczał opieką
I chronił w swojej dobroci.

2  Niech serca nawet uśpione
Przez sen czuwają przy Tobie;
A kiedy zbudzi je zorza,
Niech Ciebie wielbią z weselem.

3  Niech ciało zdrowiem się cieszy
I duch gorliwość odnajdzie,
A Ty swym światłem przenikaj
Głębokie nocy ciemności.

4  O spraw to, Ojcze najlepszy,
Przez Syna Twego, Chrystusa,
Co z Tobą w Ducha jedności
Króluje w blasku na wieki. Amen.

PSALMODIA

LG tom IV: Środa, str. 985-986; LG skrócone: Środa, str. 1181-1182

1 ant. Boże, bądź moim obrońcą * i warownią, która ocala.

Psalm 31, 2-6
Ufna modlitwa w cierpieniu

Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego (Łk 23, 46)

Panie, do Ciebie się uciekam, †
niech nigdy nie doznam zawodu, *
wybaw mnie w sprawiedliwości Twojej.
     Nakłoń ku mnie Twego ucha, *
     pośpiesz, aby mnie ocalić!
Bądź dla mnie skałą schronienia, *
warownią, która ocala.
     Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *
     kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
Wydobądź z sieci zastawionej na mnie, *
bo Ty jesteś moją ucieczką.
     W ręce Twoje powierzam ducha mego, *
     Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Boże, bądź moim obrońcą / i warownią, która ocala.

2 ant. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie. †

Psalm 130
Z otchłani grzechu

Jezus zbawi swój lud od jego grzechów (Mt 1, 21)

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
† Panie, wysłuchaj głosu mego.
     Nachyl swe ucho *
     na głos mojego błagania.
Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
     Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
     aby Ci ze czcią służono.
Pokładam nadzieję w Panu, †
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.
     Bardziej niż strażnicy poranka *
     niech Izrael wygląda Pana.
U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
     On odkupi Izraela *
     ze wszystkich jego grzechów.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
     Jak była na początku, teraz i zawsze, *
     i na wieki wieków. Amen.

Ant. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie.

CZYTANIE

LG tom IV: Środa, str. 987;LG skrócone: Środa, str. 1182

Ef 4, 26-27

     Nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! Ani nie dawajcie miejsca diabłu.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

LG tom IV: Środa, str. 987; LG skrócone: Części stałe, str. 1169

K.   W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
W.  W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego.
K.   Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
W.  Powierzam ducha mojego.
K.   Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.  W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego.

PIEŚŃ SYMEONA

LG tom IV: Środa, str. 987;LG skrócone: Części stałe, str. 1170

Łk 2, 29-32

Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, * podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju.

Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju, *
według słowa Twojego,
     Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, *
     któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
Światło na oświecenie pogan *
i chwałę ludu Twego, Izraela.
     Chwała Ojcu i Synowi, *
     i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, / podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju.

MODLITWA

LG tom IV: Środa, str. 987; LG skrócone: Środa, str. 1182

     Módlmy się. Panie Jezu Chryste, cichy i pokorny, dla Twoich naśladowców jarzmo, które nakładasz, jest słodkie, a ciężar lekki, † przyjmij nasze dążenia i prace w tym dniu spełnione * i odnów przez odpoczynek nasze siły, abyśmy mogli lepiej Tobie służyć.Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Noc spokojną i śmierć szczęśliwą niech nam da Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. W. Amen.

ANTYFONA DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

LG tom IV: Części stałe, str. 974-975; LG skrócone: Części stałe, str. 1171-1172

Matko Odkupiciela, z niewiast najsławniejsza,
Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza,
Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego,
Tyś jedyną nadzieją człowieka grzesznego.
     Racz podźwignąć, prosimy, lud upadający,
     W grzechach swych uwikłany, powstać z nich pragnący.
     Tyś cudownie zrodziła światu Zbawiciela,
     Tyś sama wykarmiła Twego Stworzyciela.
Panno przedtem i potem z świata podziwieniem,
Uczczona Gabriela wdzięcznym pozdrowieniem;
Racz się wstawić, o Panno, za nami grzesznymi,
Ratuj nas, opiekuj się sługami Twoimi.